اگر تا به حال عبارات کلیشه ای، “نیمه لیوان پر است” یا “نیمه خالی لیوان” را شنیده اید که برای نشان دادن یک ذهنیت مثبت یا منفی استفاده می شود، پس از قبل تفاوت بین خوش بینی و بدبینی را به خوبی درک کرده اید. اما جایی که شما در این طیف قرار می گیرید می تواند بسیار بیشتر از نحوه نگاه شما به یک لیوان آب تأثیر بگذارد – می تواند بر کل دیدگاه شما از زندگی تأثیر بگذارد.
خوش بینی معمولاً با ذهنیت امیدواری و مثبت اندیشی نسبت به آینده مشخص می شود. یک خوش بین فرض می کند که همه چیز به بهترین شکل پیش خواهد رفت، حتی در مواجهه با سختی ها یا زمانی که به نظر می رسد شانس به نفع او نیست.
هنگامی که همه نتایج ممکن ارائه می شود، یک فرد خوش بین به گزینه ای که برای همه افراد درگیر سودمند خواهد بود ایمان می آورد.
افرادی که در هسته خود خوش بین هستند، دیدگاهی خوش بینانه به زندگی دارند. این یک تمایز کلیدی است، زیرا فردی که ذاتاً خوش بین است، معمولاً از هر گونه شک و تردیدی که اوضاع بهتر خواهد شد چشم پوشی می کند.
اما فقط به این دلیل که ذاتاً خوش بین نیستید، به این معنی نیست که نمی توانید ذهنیت خوش بینانه و خوش بینانه ای اتخاذ کنید. برای اکثر مردم، خوش بینی حالت ذهنی است که باید تقویت شود.
با تمرین و هدفمندی، می توان خوش بین تر شد و دیدگاه مثبت تری نسبت به زندگی پرورش داد. بنابراین حتی اگر اتفاقات بدی برای شما افتاده است، به جای غرق در منفی، می توانید به جای آن بر درس های آموخته شده از آن تجربه و نور انتهای تونل تمرکز کنید.
علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که نوع تفکر مثبت مرتبط با خوشبین بودن، فواید بی‌شماری برای سلامت و رفاه کلی شما دارد. برخی از این فواید عبارتند از کاهش استرس و افسردگی، مقاومت بیشتر در برابر بیماری ها و حتی بهبود طول عمر.
مشکلات بالقوه بیش از حد خوش بین بودن
حتی اگر ذاتاً به طور کلی خوش بین هستید، به این معنی نیست که نباید فرض کنید هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد. زندگی پر از فراز و نشیب ها و تغییراتی است که می توانند از ناکجاآباد به وجود بیایند – این یک تضمین است.
بنابراین، در حالی که اعتماد به این موضوع که همیشه در هنگام مواجهه با ناملایمات از پس آن برمی‌آیید، سالم است، این ناسالم است که فکر کنید در وهله اول مجبور نخواهید بود با این چالش‌ها کنار بیایید.
این ذهنیت می‌تواند منجر به رفتار یا تصمیم‌گیری بی‌ملاحظه شود، برای مثال، یک قمارباز ممکن است همیشه فکر کند که برنده خواهد شد یا یک جسور همیشه فکر می‌کند که می‌تواند پرش را انجام دهد. خوشبین بودن بیشتر شما را از قوانین طبیعت (یا واقعیت) معاف نمی کند.
آیا شما بیشتر یک بدبین هستید؟
در طرف مقابل طیف ذهنیت مثبت و منفی، تفکر نیمه خالی وجود دارد که بیشتر به عنوان بدبینی شناخته می شود. بدبینی ذهنیتی است که نشان می دهد همه چیز معمولاً به سمت کمترین نتیجه مطلوب می رود و تمایل به تمرکز بر جنبه های منفی یک موقعیت.
وقتی فردی بدبین است ممکن است به عنوان بدبین یا شکست‌خورد توصیف شود – به ظاهر به دلیل عدم امید به اینکه اوضاع چگونه پیش خواهد رفت، تسلیم می‌شوند. لیوان نیمه خالی است.
داشتن دیدگاه منفی مداوم به زندگی با افسردگی و سایر اختلالات خلقی مرتبط است. به خصوص اگر دیدگاه منفی شما نسبت به زندگی بر توانایی شما برای عملکرد تأثیر می گذارد یا باعث افکار خودکشی می شود – وقتی احساس می کنید چیزی برای امیدواری ندارید، ممکن است تعجب کنید که زندگی چه فایده ای دارد؟
اما، درست مانند خوش بینی، درجه بدبینی شما می تواند یک انتخاب باشد. وقتی متوجه می‌شوید که در مورد چیزی به شیوه‌ای بیش از حد منفی فکر می‌کنید، می‌توانید یک ثانیه به فرآیند فکر خود توجه کنید و شاید سعی کنید کمی مثبت‌تر به آن فکر کنید.
لازم نیست خود را تحت فشار قرار دهید تا دیدگاه خود را به طور کامل تغییر دهید – احساسات شما معتبر هستند – اما شاید بیشتر از آنچه شما تصدیق می کنید وجود داشته باشد.
در حالی که به طور کلی پرورش دیدگاه مثبت به زندگی به طور کلی سودمندتر است، اما مرز باریکی بین خوش بینی افسارگسیخته و مثبت اندیشی سمی وجود دارد.
با این حال، تحقیقاتی نیز وجود دارد که می‌گوید داشتن سطوح پایین بدبینی – که گاهی اوقات واقع‌گرایی نامیده می‌شود – نیز می‌تواند منجر به سلامتی و شادی بهتری شود، زیرا باعث می‌شود شما بیشتر روی زمین و شاید کمی واقعیت‌تر در مورد زندگی باشید.
یا شما یک واقع گرا هستید؟
وقتی کاملاً خوش بین نیستید اما کاملاً بدبین هم نیستید، ممکن است به عنوان یک “واقع گرا” توصیف شوید. طرز فکر یک رئالیست جایی در وسط طیف مثبت و منفی قرار می گیرد زیرا می پذیرد که همیشه اتفاقات خوب و بد رخ می دهد.
در حالی که واقع‌گرا بودن در واقع شیوه‌ای خنثی‌تر از تفکر است، رئالیست‌هایی که خود را توصیف می‌کنند معمولاً در جهان‌بینی خود بی‌رحم، بی‌تفاوت یا بیش از حد منطقی در نظر گرفته می‌شوند.
این توصیف‌کننده‌ها قطعاً برای همه واقع‌گرایان صدق نمی‌کنند. اغلب اوقات، یک واقع‌گرا به سادگی کسی است که همه چیز را آن‌طور که می‌آید می‌پذیرد و مطابق با آن سازگار می‌شود.
یک واقع گرا واقعاً خوب یا بد را نمی بیند، اما موقعیت را همان طور که هست می بیند – آنها یک لیوان آب را می بینند (نه نیمه پر است و نه نیمه خالی).
