مردم تمایل دارند موجودات اجتماعی باشند و تحقیقات نشان داده است که ارتباطات اجتماعی برای رفاه عاطفی و جسمی حیاتی است. با این حال، زمان تنهایی، که گاهی اوقات به آن زمان خصوصی یا انفرادی می گویند و به معنای صرف وقت به تنهایی است، برای شما نیز مفید است زیرا نقش مثبتی در سلامت روان دارد.
بودن در کنار دیگران با پاداش همراه است، اما استرس نیز ایجاد می کند. شما ممکن است در مورد آنچه مردم فکر می کنند نگران باشید یا رفتار خود را تغییر دهید تا از طرد شدن خودداری کنید و با بقیه گروه هماهنگ شوید. در حالی که ممکن است این هزینه بخشی از یک دنیای اجتماعی باشد، برخی از این چالش ها نشان می دهد که چرا زمان تنهایی می تواند بسیار مهم باشد. با مجله قهرمان همراه باشید.
فواید
وقت گذاشتن برای خودتان این فرصت را به شما می دهد که از فشارهای اجتماعی رها شوید و از افکار، احساسات و تجربیات خود استفاده کنید. یافتن زمانی برای تنها بودن نیز می تواند چندین مزیت کلیدی داشته باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
- کاوش شخصی بهبود یافته
- افزایش خلاقیت
- انرژی اجتماعی بیشتر
- کاوش شخصی بهبود یافته
راحت بودن در شرکت خود می تواند به شما زمان و آزادی بدهد تا واقعاً احساسات خود را بدون مداخله کشف کنید. این می تواند راهی برای امتحان چیزهای جدید، تحقیق در مورد موضوعاتی که شما را مجذوب خود می کند، کسب دانش و حتی تمرین روش های جدید ابراز وجود باشد.
اینکه به خودتان زمان بدهید به این معنی است که می توانید بدون فشارها و قضاوت هایی که ممکن است دیگران تحمیل کنند، این چیزها را کشف کنید. وقت گذاشتن برای خود برای رشد و پیشرفت شخصی بسیار مهم است. به جای نگرانی در مورد نیازها، علایق و نظراتی که دیگران ممکن است داشته باشند، زمان تنهایی به شما اجازه می دهد تا روی خودتان تمرکز کنید.
افزایش خلاقیت
زمان تنهایی فرصتی است تا به ذهن خود اجازه دهید سرگردان شود و خلاقیت خود را تقویت کنید. بدون نیاز به مراقبت یا تعامل با افراد دیگر، می توانید تأثیرات بیرونی را نادیده بگیرید و به درون خود تمرکز کنید.
تحقیقات در واقع نشان می دهد که تنها بودن می تواند منجر به تغییراتی در مغز شود که به فرآیند خلاقیت کمک می کند. یک مطالعه نشان داد که افرادی که تمایل به کناره گیری عمدی دارند تا به تنهایی وقت بگذرانند نیز افراد بسیار خلاقی هستند.
انرژی اجتماعی بیشتر
تنها زندگی کردن معمولاً در منظری منفی دیده می شود. با این حال، محققان دریافته‌اند که افرادی که تنها زندگی می‌کنند ممکن است در واقع زندگی اجتماعی غنی‌تر و انرژی اجتماعی بیشتری نسبت به افرادی که با دیگران زندگی می‌کنند، داشته باشند.
دلایلی که چرا تنهایی همیشه آسان نیست
تنهایی ممکن است برای برخی افراد به دلایل مختلفی چالش برانگیز باشد. یک مطالعه نشان داد که بسیاری از مردم ترجیح می دهند به جای اینکه با افکار خود تنها بنشینند، شوک الکتریکی دردناکی به خود وارد کنند.
برخی از این دلایلی که افراد ممکن است با تنهایی دست و پنجه نرم کنند عبارتند از:
- عدم تجربه تنها بودن: برخی از افراد ممکن است عادت نداشته باشند تنها باشند، زیرا به بودن در کنار دیگران عادت دارند. فقدان ناگهانی تحریک اجتماعی می‌تواند باعث شود آنها احساس جدایی یا قطع ارتباط کنند.
- افکار و احساسات ناراحت کننده: در موارد دیگر، تنها ماندن و تمرکز به درون می تواند دشوار یا حتی دردناک باشد. افراد ممکن است این درون نگری را ناراحت کننده بدانند یا خود را درگیر نشخوار فکری و نگرانی بیابند.
- انگ اجتماعی: ننگ در مورد تنها بودن نیز می تواند در شکل دادن به احساس مردم در مورد تنهایی نقش داشته باشد. برای کسانی که در معرض نگرش های منفی نسبت به تنهایی قرار گرفته اند یا آن را نوعی رفتار ضد اجتماعی یا طرد اجتماعی می دانند، می تواند نوعی تنبیه دردناک به نظر برسد.
چنین یافته‌هایی نشان می‌دهد که ننگ در مورد تنها بودن بر اینکه افراد فکر می‌کنند از چنین فعالیت‌هایی لذت می‌برند، تأثیر می‌گذارد. “مردم مزایای بودن با شخص دیگری را بیش از حد ارزیابی می کنند.”
در مقابل
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می دهد تنهایی می تواند عواقب مخربی برای سلامتی داشته باشد. با افزایش فشار خون، تسریع زوال شناختی، اضطراب اجتماعی و افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است.
این حالت با طیف وسیعی از پیامدهای منفی سلامتی، از جمله خطر بیشتر افسردگی، اضطراب، چاقی، فشار خون بالا و مرگ زودرس مرتبط است.
اما مهم است که به یاد داشته باشید که تنها بودن مساوی با تک نیست. جایی که تنهایی با احساسات منفی مرتبط با انزوا مشخص می شود، زمان تنهایی شامل یافتن آزادی، الهام و تجدید قوا است.
اخیراً، محققان شروع به بررسی این ایده کرده‌اند که مقدار مشخصی از زمان تنهایی با کیفیت می‌تواند به همان اندازه برای سلامت عاطفی و جسمی حیاتی باشد.
نشانه هایی که نیاز به تنهایی دارید
تشخیص علائمی که ممکن است به مدتی دور از افراد دیگر نیاز داشته باشید، همیشه آسان نیست. برخی از علائمی که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
- احساس کوتاهی مزاج
- به راحتی با چیزهای کوچک گاهی اوقات تحریک می شود
- از دست دادن علاقه به انجام کارها با افراد دیگر
- احساس غرق شدن یا تحریک بیش از حد
- داشتن مشکل در تمرکز
- مضطرب شدن از گذراندن وقت با افراد دیگر
خبر خوب این است که، حتی اگر با هر یک از این نشانه ها دست و پنجه نرم می کنید، کمی تنهایی می تواند اثر ترمیمی قابل توجهی داشته باشد.
راه هایی برای به دست آوردن زمان
اگر به این فکر می کنید که مدتی را تنها بگذرانید، مهم است که این کار را به روش هایی انجام دهید که برای سلامت روانی شما مفید باشد. تنها ماندن زمانی بسیار سودمند است که داوطلبانه باشد. همچنین مهم است که احساس کنید هر زمان که دوست دارید می توانید به دنیای اجتماعی خود بازگردید.
- زمانی را انتخاب کنید: مشخص کنید که چه زمانی می خواهید زمانی را تنها بگذرانید. آن زمان را در برنامه خود برنامه ریزی کنید و مطمئن شوید که دیگران می دانند که نباید در این مدت صحبت شما را قطع کنند.
- رسانه های اجتماعی را خاموش کنید: روی از بین بردن عوامل حواس پرتی، به ویژه آنهایی که به مقایسه اجتماعی دعوت می کنند، کار کنید. تمرکز شما باید روی افکار و علایق خودتان باشد و نه روی کاری که دیگران انجام می دهند.
- برای چیزی برنامه ریزی کنید: همه از گذراندن وقت به تنهایی راحت نیستند، بنابراین ممکن است برنامه ریزی برای کاری که می خواهید انجام دهید برای شما مفید باشد. این ممکن است شامل مدتی استراحت، کاوش در یک سرگرمی مورد علاقه یا خواندن یک کتاب باشد.
- پیاده روی کنید: تحقیقات نشان داده است که بیرون بودن می تواند تأثیر مفیدی بر رفاه داشته باشد. اگر احساس می کنید به دلیل تعامل اجتماعی بیش از حد خفه شده اید، گذراندن زمان کمی در خارج از منزل برای لذت بردن از تغییر مناظر می تواند اثری ترمیم کننده داشته باشد.
در مورد کارهایی که ممکن است دوست دارید خودتان انجام دهید فکر کنید، شروع به انجام آنها کنید.
مدت زمان چقدر سالم است؟
هر فرد نیازهای متفاوتی به تنهایی و زمان اجتماعی دارد. برخی ممکن است تنها به چند دقیقه زمان نیاز داشته باشند تا حالت بد خلق و خوی خود را بازیابی کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به زمان طولانی تری از تنهایی نیاز داشته باشند. سعی کنید تعادلی بین این دو پیدا کنید که برای نیازهای منحصر به فرد شما کار می کند.
وادار کردن دیگران به وقتهای تنهایی شما احترام بگذارند
پیدا کردن زمانی برای تنها بودن همیشه آسان نیست. اطرافیان شما ممکن است نیازهای اجتماعی متفاوتی داشته باشند و نیاز شما به تنهایی را درک نکنند. تعهدات خانوادگی و مسئولیت های والدینی نیز می تواند وقت گذاشتن برای خود را دشوار کند.
برخی از اقداماتی که نمی توانید انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که زمان لازم را دریافت می کنید:
- صریح باشید: به اطرافیانتان بگویید، چه هم اتاقی، چه اعضای خانواده یا شریک زندگی تان، که به زمان تنهایی نیاز دارید.
- مشخص باشید: به مردم اجازه دهید بدانند این به چه معناست. به عنوان مثال، ممکن است بگویید که برای خواندن یک کتاب، تماشای یک برنامه تلویزیونی یا گوش دادن به پادکست به زمان مشخصی نیاز دارید.
- لطف خود را برگردانید: اگر مردم مایلند اقداماتی را انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که شما مدتی برای تنهایی دارید، مهم است که شما نیز همین توجه را به آنها نشان دهید. به آنها پیشنهاد بدهید تا زمانی که برای خودشان فضایی دارند، مسئولیت‌هایی را بر عهده بگیرند.
- انعطاف‌پذیر باشید: اگر زمانی که تنها زندگی نمی‌کنید یا در کنار دیگران زندگی می‌کنید، سعی می‌کنید زمانی برای خود پیدا کنید، احتمالاً باید انعطاف‌پذیر باشید و به دنبال فرصت‌هایی باشید تا برای خود وقت بگذارید.
سعی کنید صبح زود از خواب بیدار شوید تا قبل از اینکه دیگران در خانه شروع به بیدار شدن کنند، از لحظاتی آرام برای خود لذت ببرید. اگر این یک گزینه نیست، انجام کارهایی مانند پیاده روی در فضای باز یا تماشای سایر اعضای خانواده از بچه ها یا انجام وظایف خانه در حین استراحت می تواند مفید باشد.
