شراکت‌های شغلی می‌توانند در انواع و اندازه‌های مختلفی وجود داشته باشند. به عنوان مثال، می‌توانید یک شراکت شغلی کوچک با یک دوست برای راه‌اندازی یک کسب و کار کوچک تشکیل دهید، یا شراکتی بزرگتر با چند شرکت متخصص برای پروژه‌های بزرگتر برقرار کنید. با مجله قهرمان همراه باشید.
شراکت شغلی چیست
شراکت شغلی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن دو یا بیشتر از افراد یا شرکت‌ها تصمیم می‌گیرند تا با همکاری و تجمیع منابع و تخصص‌های خود، یک کسب و کار را راه‌اندازی یا اداره کنند. در این نوع از شراکت‌ها، هر فرد یا شرکت سهم خود را در منافع و ضررهای کسب و کار دارد.
در یک شراکت شغلی، شرکا می‌توانند به صورت مساوی یا بر اساس توافق قبلی درآمدها و هزینه‌ها را تقسیم کنند. همچنین، تعیین نقش و مسئولیت هر شریک نیز باید قبل از شروع شراکت توضیح داده شود.
حتما بخوانید: مهمترین نیاز های یک کسب و کار موفق
انواع شراکت
شراکت‌ها نوعی از توافقات قانونی هستند که بین دو یا چند شخص یا شرکت به منظور اشتراک در سود و خسارت یک کسب و کار ایجاد می‌شوند. از طریق شراکت‌ها، افراد و شرکت‌ها می‌توانند منابع مالی، زیرساخت‌ها، دانش، تجربه و مهارت خود را به اشتراک بگذارند و به صورت مشترک کسب و کاری را راه‌اندازی کنند. در زیر، برخی از انواع شراکت‌ها را بررسی می‌کنیم:
1- شراکت عادی (General Partnership):
در این نوع شراکت، همه شرکاء مسئولیت نامحدود و متقابل در قبال بدهی‌ها و التزامات شرکت دارند. همچنین، سود و خسارت به تساوی بین شرکاء تقسیم می‌شود.
2- شراکت محدود (Limited Partnership):
در این حالت، تشکیل شراکت توسط حداقل دو نفر انجام می‌شود. یکی از شرکاء (شریک محدود) مسئولیت محدودی در قبال بدهی‌ها و التزامات شرکت دارد، در حالی که شریک دیگر (شریک عامل) مسئولیت نامحدود دارد و مدیریت کسب و کار را بر عهده دارد.
3- شراکت سهامی خاص (Limited Liability Partnership – LLP):
در این نوع شراکت، همه شرکاء مسئولیت محدودی در قبال بدهی‌ها و التزامات شرکت دارند، و نیازی به وجود شریک مسئولیت نامحدود نیست. شراکت سهامی خاص از قانونی برای حرفه‌های مشاوره‌ای مانند وکلا، حسابداران و پزشکان استفاده می‌شود.
4- شرکت سهامی (Joint Stock Company):
در این نوع از شراکت‌ها، سرمایه شرکت به واحدهای کوچکتر به نام سهام تقسیم می‌شود و هر فرد می‌تواند سهام‌های شرکت را خریداری کند. سود به نسبت تعداد سهام‌های در اختیار فرد قرار می‌گیرد و مسئولیت شرکت به سرمایه‌گذاران محدود می‌شود.
5- شراکت دولتی (Public-Private Partnership – PPP):
این نوع شراکت بین دولت و بخش خصوصی برای اجرای طرح‌ها و پروژه‌های عمومی مانند ساخت و بهره‌برداری از بنادر، جاده‌سازی و بیمارستان‌ها برقرار می‌شود. در این حالت، دولت و بخش خصوصی هر یک نقش وظیفه‌ای در تأمین منابع مالی، مدیریت و بهره‌برداری از پروژه را دارند.
توجه داشته باشید که این فقط برخی از انواع شراکت‌ها هستند و ممکن است در کشورها و قوانین مختلف، نوعی دیگر از شراکت‌ها وجود داشته باشد.
حتما بخوانید: 28 عامل و دلیل موفقیت در کار و حرفه
اصول شراکت در کسب و کار
شراکت در کسب و کار اصولی است که بین دو یا چند نفر برای تاسیس و مدیریت یک واحد تجاری مشترک شکل می‌گیرد. این روابط شراکتی می‌توانند به صورت رسمی و با انعقاد قرارداد یا غیررسمی و براساس توافق شفاهی بین افراد ایجاد شوند. اصول شراکت در کسب و کار برای ایجاد روابط موفق و پایدار بین شرکاء بسیار مهم هستند. در ادامه، به برخی از اصول کلیدی در شراکت در کسب و کار اشاره خواهیم کرد:
1- اهداف مشترک:
شرکا باید اهداف مشترک و مشخصی را برای کسب و کار خود تعیین کنند. این اهداف باید با همسویی و توافق شرکا بر سر راهبردها، رویکردها و طرح‌های عملیاتی باشند.
2- تقسیم وظایف و مسئولیت‌ها:
در یک شراکت موفق، تقسیم وظایف و مسئولیت‌ها بین شرکاء به صورت منصفانه و متعادل انجام می‌شود. این اصل کمک می‌کند تا هر فرد با داشتن وظایف خاص خود به بهبود عملکرد و پیشرفت کسب و کار کمک کند.
3- سهامداری و سود:
توزیع سهام و سود بین شرکا باید بر اساس توافق قبلی و قوانین شرکتی صورت گیرد. این توزیع ممکن است بر اساس سهامداری هر شریک، حجم کار و زمان و انرژیی که هر شریک در کسب و کار سرمایه‌گذاری می‌کند، صورت بگیرد.
4- قرارداد شراکت:
برای جلوگیری از ابهامات و ناسازگاری‌ها، قرارداد شراکت بین شرکا باید تهیه و امضا شود. این قرارداد باید شرایط و ضوابط شراکت را به طور دقیق تعریف کند، از جمله حقوق و وظایف شرکا، تقسیم سود و زیان، روش تصمیم‌گیری و رفع اختلافات.
5- ارتباطات مؤثر:
شرکا باید ارتباطات مؤثر و باز و صادقانه با یکدیگر برقرار کنند. این شامل ارتباطات روزمره در مورد عملکرد کسب و کار، مشکلات و چالش‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و هماهنگی است.
6- احترام و اعتماد:
شرکا باید به یکدیگر احترام بگذارند و اعتماد را در میان خود حفظ کنند. این شامل احترام به نظرات و دیدگاه‌های همدیگر، احترام به توافقات و قراردادها و اعتماد به عملکرد و تعهدات همدیگر است.
حتما بخوانید: اهمیت علاقه به شغل و حرفه برای موفق شدن
7- حل اختلافات:
در صورت بروز اختلافات و ناسازگاری‌ها، شرکا باید روشی برای حل آنها پیدا کنند. این می‌تواند شامل مذاکره، توافق با یک شخص خارجی به عنوان داور یا استفاده از روش‌های دیگر حل اختلافات باشد.
8- تعهد و پایبندی:
شرکا باید به تعهدات و پیمان‌های خود پایبند باشند. هر شریک باید به وظایف و تعهدات خود عمل کند و به توافقات قراردادی پایبند باشد.
9- صداقت و اعتماد:
این اصل بسیار حیاتی است. شرکاء باید به یکدیگر اعتماد کنند و در ارتباطاتشان صادق و روشن باشند. صداقت و اعتماد سازنده‌ای برای ارتقای روابط شراکتی است.
10- هم‌اندیشی و تصمیم‌گیری مشترک:
در شراکت، تصمیم‌گیری‌ها باید به صورت مشترک انجام شده و نظر همه شرکاء در نظر گرفته شود. این اصل منجر به ایجاد حس متعهدانه و همدلی بین شرکاء می‌شود.
11- سهم‌داری عادلانه:
این اصل به معنای تقسیم سود و زیان بین شرکاء است. سهم‌داری عادلانه باید بر اساس تعهدات و سهم هر شخص در توسعه و مدیریت کسب و کار تعیین شود.
12- احترام به تفاوت‌ها:
شرکاء ممکن است از لحاظ فرهنگی، تجربیات و نقاط قوت و ضعف متفاوت باشند. احترام به تفاوت‌ها و قدردانی از دیدگاه‌های مختلف می‌تواند در ارتقای همکاری و پیشرفت شراکت مؤثر باشد.
13- حل و فصل صلح آمیز اختلافات:
در هر شراکت، احتمال بروز اختلافات و نظرسنجی‌ها وجود دارد. برای حل این اختلافات، روش‌های صلح آمیز، مذاکره و توافق قابل قبول بین شرکاء باید استفاده شود.
حتما بخوانید: هوشمندانه کار کردن یا سخت کار کردن
14- ارتباطات قوی:
یکی از اصول اساسی شراکت در کسب و کار، برقراری ارتباطات قوی و مؤثر است. ارتباطات منظم و صحیح بین شرکاء می‌تواند به افزایش هماهنگی و انطباق بین آنها کمک کند.
15- طرح راهبردی مشترک:
تعیین هدف‌ها و استراتژی‌های مشترک و طرح راهبردی در شراکت به دلیل ایجاد رویکرد یکپارچه و همسویی در تصمیم‌گیری‌ها بسیار مهم است.
16- تناسب فردی:
شرکاء باید با یکدیگر تطابق فردی و حس هماهنگی داشته باشند. تناسب فردی و سازگاری به عنوان اصول مهمی در انتخاب شریکان کسب و کار در نظر گرفته می‌شود.
این اصول در شراکت‌های موفق به ارتقای کسب و کار و ایجاد روابط سالم و پایدار در محیط کار منجر می‌شوند. همچنین، ممکن است در هر شراکت مشکلات و چالش‌هایی پیش آید، اما با رعایت اصول مذکور می‌توان به طور سازنده با آنها برخورد کرد و به راهکارهای مناسب دست یافت.
حتما بخوانید: شتابدهنده چیست و چه کمکی به کسب و کار ها می کند
جلوگیری از بروز اختلاف میان شرکا
برای جلوگیری از بروز اختلافات و نزاعات درون شراکت، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
1- قرارداد شراکت:
تدوین یک قرارداد شراکت که حقوق و تعهدات هر شریک، سهم‌ها و نحوه تصمیم‌گیری در مواقع مختلف را مشخص کند، می‌تواند پایه‌ای قوی برای رابطه شرکا ایجاد کند. این قرارداد باید به طور دقیق به همه جوانب شراکت پرداخته و از نظر حقوقی قابل اجرا باشد.
2- ارتباطات منظم:
برقراری ارتباطات منظم و به‌روز بین شرکاء از جمله راهکارهای مؤثر برای جلوگیری از بروز اختلافات است. با برگزاری جلسات منظم و مستمر و به اشتراک گذاشتن اطلاعات و نظرات، ابهامات کاهش یافته و هماهنگی بیشتری بین شرکاء ایجاد می‌شود.
3- تقسیم وظایف و مسئولیت‌ها:
تعیین وظایف و مسئولیت‌های هر شریک با دقت و عدالت، خطوط مشخصی را برای هر کدام ایجاد می‌کند. این اقدام به جلوگیری از ابهامات و اختلافات مربوط به مسئولیت‌ها کمک می‌کند.
4- تصمیم‌گیری مشترک:
در هنگام تصمیم‌گیری‌های مهم، بهتر است همه شرکاء در فرآیند تصمیم‌گیری شرکت کنند. این کار باعث ایجاد همیاری و تعهد بیشتر شرکاء می‌شود و احتمال بروز اختلافات کاهش می‌یابد.
حتما بخوانید: چشم انداز کسب و کار چیست و چه اهمیتی دارد
5- روش‌های حل‌وفصل صلح‌آمیز اختلافات:
در صورت بروز اختلافات، بهتر است از روش‌های صلح‌آمیز و مذاکره برای حل و فصل آنها استفاده شود. تلاش برای یافتن راهکارهای قابل قبول و متعادل کمک به حفظ صلح درون شراکت خواهد کرد.
6- احترام به نظرات و تجربیات:
احترام به نظرات و تجربیات هر شریک، باعث ایجاد هماهنگی و همدلی بین آنها می‌شود. تشویق به اشتراک‌گذاری دیدگاه‌ها و ایده‌ها و ترغیب به بررسی جوانب مختلف مسائل می‌تواند بروز اختلافات را کاهش دهد.
7- مشورت با مشاوران حقوقی و مالی:
در موارد پیچیده و حساس، بهتر است به مشاوران حقوقی و مالی متخصص مراجعه کنید. آنها می‌توانند شما را در مورد قوانین و مقررات مربوط به شراکت هدایت کرده و به شما راهنمایی لازم را ارائه کنند.
در نهایت، در شراکت‌های موفق همواره باید به یاد داشت که تعامل و همکاری مداوم بین شرکاء اساس موفقیت آن است.