قرار است معاشرت با مردم سرگرم کننده باشد، با مکالمه هایی که اجازه می دهد بین هر کس کمی داد و بیداد کند. بنابراین وقتی آن یک نفر – شما آن یک نفر را می شناسید – مدام در کانون توجه قرار می گیرد و به نظر نمی رسد که در مورد چیزی جز خود و زندگی خود صحبت کند، ممکن است برای همه اطرافیانش خسته کننده و خسته کننده باشد. نام مناسبی برای این خواننده اجتماعی گذاشته شده است: خودشیفته مکالمه. بنابراین، خودشیفتگی محاوره‌ای دقیقاً چیست و وقتی خود را در حضور یکی می‌بینید، چگونه باید با آن برخورد کنید؟ با مجله قهرمان همراه باشید.
در یک نگاه
خودشیفته‌های مکالمه معمولاً تقریباً هر تعاملی را در مورد خود ایجاد می‌کنند، که صحبت کردن با آنها را آزاردهنده، ناامیدکننده یا کاملاً بدبخت می‌کند. این یک اختلال شخصیت تشخیص داده شده نیست، اما دارای بارقه هایی از ویژگی های خودشیفتگی است. فراخوانی آرام این رفتار معمولاً بهترین رویکرد برای دوستی های نزدیک تر است، زیرا برخی از افراد ممکن است در وهله اول متوجه نباشند که این رفتار را انجام می دهند.
12 نشانه یک خودشیفته مکالمه ای
در اینجا چند رفتار وجود دارد که ممکن است نشان دهد فردی در زندگی شما یک خودشیفته مکالمه است:
- قطع کردن مکالمات زمانی که می خواهند صحبت کنند
- به حداکثر رساندن مدت زمانی که در مورد خود صحبت می کنند
- به طور معمول نظرات خود را در گفتگو درج می کنند
- حوصله بازی کردن یا عدم شرکت در مکالمه زمانی که به آنها مربوط نیست
- نپرسیدن درباره زندگی، افکار یا نظرات دیگران
- انتظار برای صحبت در مقابل گوش دادن واقعی
- عدم پاسخ یا واکنش به اخبار مشترک
- فقط سؤالاتی می پرسند که در نهایت به خودشان باز می گردند
- عاشق ارائه مونولوگ های طولانی است
- وقتی دیگران نظر می پرسند از فرصت صحبت کردن می پرد
- اغلب به دستاوردها و دستاوردهای خود می بالند
- به نشانه های اجتماعی که نشان می دهد دیگران می خواهند صحبت کنند یا به اشتراک بگذارند، چشم پوشی می کند
پیشنهادی: دوره مرد آلفا تریستین تیت به صورت کامل | (God Mod)
چرا خودشیفته‌های محاوره‌ای اینطور رفتار می‌کنند؟
چیزی که در مورد خودشیفته‌های مکالمه‌ای وجود دارد این است که گاهی اوقات حتی متوجه نمی‌شوند که این کار را انجام می‌دهند و/یا ممکن است (هنوز) مهارت لازم برای رفع مشکل را نداشته باشند. دیگران ممکن است متوجه شوند و به سادگی اهمیتی ندهند یا نمی دانند چگونه تغییر کنند.
ناامنی
اعتماد به نفس پایین و ناامنی یک علت شایع است. وقتی مردم نسبت به خود احساس خوبی نداشته باشند، در نهایت به اشتراک گذاری بیش از حد و رفتار عجیب و غریب پایان می دهند. “گاهی اوقات آنها به دنبال دیگران هستند تا آنها را تأیید کنند، و برخی سعی می کنند ثابت کنند که برای خود و دیگران شایسته هستند.
چگونه خودشیفتگی محاوره ای بر روابط تأثیر می گذارد
مکالمات می تواند به افراد کمک کند تا با به اشتراک گذاشتن و بحث در مورد افکار، ایده ها، تجربیات و نظرات با احترام و توجه متقابل، احساس صمیمیت و ارتباط بیشتری داشته باشند. وقتی یک نفر مکالمات را در انحصار خود درآورد، به خصوص اگر به طور منظم اتفاق بیفتد، از وقوع آن نزدیکی و ارتباط جلوگیری می کند.
براتمن می‌گوید: «[این می‌تواند] بر همه چیز در رابطه تأثیر بگذارد. شنونده یا مخاطب احساس بی‌احترامی، نادیده گرفته شدن، بی‌ارزش شدن، تنهایی و آسیب منفی به سلامت روان خواهد کرد.
چگونه با یک خودشیفته مکالمه برخورد کنیم
ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشید، اما اگر به این شخص اهمیت می دهید و می خواهید او را در زندگی خود نگه دارید، بهترین اقدام این است که احساسات و درخواست های خود را به طور واضح و صادقانه با استفاده از جملات “من” فراوان با او در میان بگذارید .
استوارد می‌گوید: «من توصیه می‌کنم در ابتدا با یک خودشیفته مکالمه با یک مکالمه باز و صادقانه درباره کاری که انجام می‌دهند و تأثیر آن بر شما رفتار کنید.» “اگر شخصی که با او صحبت می کنید خودشیفته نیست و دلایل دیگری برای مکالمات فرماندهی دارد، باید بتواند با دیدگاه شما همدردی کند، بفهمد از کجا آمده اید و می خواهد روی بهبود این موضوع کار کند.”
اگر می‌دانید که نیت آن شخص از یک مکان خوب است، او اضافه می‌کند که با گفتن اینکه شما نیت خوب او را درک می‌کنید، می‌توانید ضربه را کاهش دهید. در مواردی که می‌خواهید مایل بیشتری را طی کنید، می‌توانید درباره استراتژی‌های بالقوه‌ای که ممکن است برای آنها مفید باشد، بحث کنید.
بریتمن می‌گوید که فرد مقابل احتمالاً فوراً “درمان” نمی‌شود، و اگر این الگو عمیقاً برای او جا افتاده باشد، ممکن است چندین یادآوری ملایم و مداوم لازم باشد.
وقتی در یک موقعیت اجتماعی هستید که آن شخص را هم نمی‌شناسید، رک بودن با طنز می‌تواند کارساز باشد. چیزی مانند “نوبت من است!” یا «این فکر را نگه دارید!» این به آرامی نشان می‌دهد که آنها مدت زیادی با هم صحبت کرده‌اند، که تنش‌ها را پایین نگه می‌دارد و در مواردی که متوجه نمی‌شوند در حال بدگویی هستند، احساسات آسیب دیده را به حداقل می‌رساند.
اساساً، نیازی نیست که با تفنگ های آتشین بیرون بیایید تا کانون توجه را از فرد خودشیفته مکالمه دور کنید. اگر به آن ادامه می‌دهند، به خود اجازه دهید که کنار بروید و با دیگرانی که دموکراتیک‌تر هستند در هنگام گفتگو درگیر شوید.
آیا شما یک خودشیفته محاوره ای هستید؟
اگر فکر می کنید ممکن است یک خودشیفته مکالمه باشید، خود اندیشی قدم شماره یک در رفع مشکل است. از آنجا می توانید روی چند مورد کار کنید.
- از مهارت‌های گوش دادن فعال استفاده کنید : «هنگامی که در یک مکالمه هستید، نقش شنونده را بر عهده بگیرید و قبل از اینکه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید، آنچه را که از طرف مقابل شنیده و فهمیده‌اید تکرار کنید.» همچنین می‌توانید با چشم‌اندازی نشان دهید که گوش می‌دهید. تماس بگیرید، رو به طرف مقابل قرار بگیرید و سرتان را تکان دهید.
- سوال بپرسید: احساس نکنید که لازم است کل مکالمه را با صحبت کردن در مورد خودتان انجام دهید. کلید ارتباط با دیگران این است که در مورد آنها بیاموزید و در مورد چیزهایی که کنجکاو هستید سؤال بپرسید.
- به دنبال نشانه‌های غیرکلامی باشید : مراقب نشانه‌هایی باشید که دیگران می‌توانند به آن زنگ بزنند. این ممکن است مانند بالا بردن دست یا انگشت، خم شدن به داخل، گرفتن یک دم بزرگ یا تلاش برای شروع صحبت به نظر برسد. به دیگران فضایی برای اشتراک گذاری بدهید و آنها را تشویق کنید که این کار را انجام دهند.
- خود را آماده کنید: “قبل از ملاقات با مردم، با یک طرز فکر و نیت وارد شوید که در مورد خودتان صحبت نکنید، داستانی را که در آن چیزی مشابه را تجربه کرده اید به اشتراک نگذارید، یا دیدگاه یا نظر خود را به اشتراک نگذارید، مگر اینکه طرف مقابل بپرسد.” می گوید.