تعریف مدیر و رهبر
رهبری و مدیریت دارای خصوصیت‌های متفاوتی هستند. یک مدیر عالی بودن الزاما به معنای رهبری قوی بودن نیست.در اصل تفاوت مدیریت و رهبری بسیار فاحش است: رهبران افرادی را دارند که آنها را دنبال می کنند، در حالی که مدیران افرادی دارند که به سادگی برای آنها کار می کنند.
هر کسب و کاری برای موفقیت به مدیریتی نیاز دارد که بتواند کارکنانش را برنامه ریزی، سازماندهی و هماهنگ کند و رهبرانی که الهام بخش و انگیزاننده باشند تا کارمندان بهترین عملکردشان را داشته باشند.
به عنوان یک فرد مسئول در محیط کاری، باید بدانید که فرق رهبر و مدیر چیست. در این مطلب از مجله قهرمان کامل این موضوع رو باز میکنیم.
مدیریت چیست؟
مدیریت خودش به تنهایی یک علم نیست و اگر در تعریف فوق دقت کرده باشید آورده ام که “مدیریت، به کارگیری علم و هنر …” یعنی مدیریت علم را به کار می گیرد و از آن استفاده می‌کند. چرا که مدیران می‌توانند از دانش گذشته خود و همچنین از دانشی که آموزش داده می‌شود بهره ببرند.
در معنی کلی مدیریت کنترل گروهی از چیزها یا افراد برای رسیدن به یک هدف معین است. آنها سازمان دهندگانی هستند که وظیفه دارند اطمینان حاصل کنند که افراد مناسب در مکان مناسب و با منابع مناسب برای دستیابی به اهداف سازمانی قرار دارند. این وظیفه مدیر است که چشم انداز و ابتکارات تعیین شده توسط رهبران سازمان را اتخاذ کند و آن را به واقعیت تبدیل کند.
یک مدیر بد می تواند یک کار خوب را خراب کند، اما یک مدیر خوب می تواند یک شغل بد را قابل تحمل کند
مدیران برای انجام کار به اختیار خود متکی هستند. آنها وظایف را به اعضای تیم بر اساس آنچه باید انجام دهند اختصاص می‌دهند و از آنها انتظار دارند که کار خود را انجام دهند، زیرا در ازای آن حقوق دریافت می‌کنند.
رهبری چیست؟
قدرت یک رهبر از توانایی او در کسب حمایت سایرین نشأت می‌گیرد. او از تاثیرگذاری خود جهت به چالش کشیدن قواعد جاافتاده و تشویق به نوآوری استفاده می‌کند. رهبران گاهی جهت تحریک تغییرات، قوانین را تغییر می‌دهند. از جمله ویژگی‌های متداول مربوط به رهبری می‌توان به توانایی انگیزه‌بخشی، الهام و تشویق دیگران برای دنبال کردن و دیدن چشم‌اندازهای خود اشاره کرد.
10 تفاوت مدیریت و رهبری
هرچند که اغلب اوقات مدیریت و رهبری تفاوت زیادی با یک‌دیگر دارند، هر دو به یک میزان در محیط کاری مهم هستند و برای اینکه بدانید چه موقعیتی مناسب هرکدام است، به درک عمیقی از هر دو نیاز دارید.
به برخی از تفاوت‌های قابل‌توجه مدیریت و رهبری در کار اشاره میکنیم:
- رهبری اغلب بر پایه‌ی مأموریت است، در صورتی که مدیریت اغلب بر اساس وظیفه‌ا‌ی مشخص و در حال تکمیل است؛
- مدیریت شامل پیگیری دقیق وظایف است، اما رهبری اغلب شامل خلاقیت و نوآوری می‌شود؛
- تمرکز مدیریت بر کنترل افراد و نتایج است، در حالی که رهبری به طور معمول به افراد الهام می‌بخشد که تفکر خارج از چارچوب داشته‌باشند؛
- رهبران انگیزه می‌دهند و الهام می‌بخشند، در صورتی که مدیران هدایت می‌کنند؛
- مدیریت بر بهینه کردن اجرای فرایند تمرکز می‌کند، در حالی که رهبری بر بهینه‌سازی تیم، به عنوان یک کل، تأکید دارد؛
- مدیریت بیش‌تر بر کمیت تکیه می‌کند، اما رهبری بیش‌تر بر کیفیت تأکید دارد؛
- رهبران ایده می‌دهند و مدیران اجرا می‌کنند
- تفاوت دیگر مدیریت و رهبری این است که نتایج رهبری به طور معمول ناملموس هستند، در حالی که نتایج مدیریت را به‌سادگی می‌توان اندازه گرفت.
سبک های مدیریت و رهبری
انواع مدیریت و رهبری در ۴ دسته اصلی قرار می‌گیرند که شما در نهایت می‌توانید سبک مدیریت خودتان را متناسب با شخصیت و نوع سازمان و کسب و کارتان پیش بگیرید. این چهار دسته عبارت است از:
سلطه گرا
این سبک مدیریتی، سرتاسر با استرس یا تنفر کارکنان نسبت به مدیریت همراه است. روابط کاری در این مدل سبک مدیریت معمولا ضعیف است و کنترل و نظارت شدیدی روی کارکنان وجود دارد. اعضای تیم در این نوع سبک باید از دستورات پیروی کنند و مدیر تنها با دادن پاداش کار تیم را تایید می‌کند.
متقاعد کننده
سبک‌هایی که از مدیریت و رهبری متقاعد کننده استفاده می‌کنند، علاوه بر اینکه ویژگی سلطه گر را دارند، به جای اجبار کارکنان، برای انجام کاری، از سوال پرسیدن استفاده می‌کند. مثلا اگر بنا باشد در مورد تغییر روند کاری فردی تصمیم گیری شود، مدیر متقاعد کننده، ابتدا با اعضای تیم در این مورد صحبت کرده و کارمندان می‌تواند با روش‌های متقاعد سازی، به مسئولیت‌شان پایبند می‌مانند.
مشاوره‌ای
در سبک مدیریت و رهبری به این شیوه، با وجودی که تصمیم گیری اصلی بر عهده مدیر است، اما ارتباطی دو طرفه بین مدیر و اعضای تیم وجود دارد. معمولا با جلسه گذاشتن و پرسیدن نظرات کارمندان قبل از تصمیم‌گیری‌ها، اعضای تیم را نیز در فعالیت‌های بزرگ شرکت می‌دهند.
مشارکتی
در سبک مدیریت و رهبری به شیوه مشارکت، مدیر، قدرت و اختیار را میان اعضای تیم برقرار کرده و مسائل را با کارمندان بررسی کرده و همراه با آنها به یک تصمیم می‌رسد.
منبع : اینترنت