عدم پذیرش خود می تواند شما را در هر زمینه ای از زندگی عقب نگه دارد. این روی اعتماد به نفس شما تأثیر می گذارد و می تواند مانع از رسیدن شما به پتانسیل کامل شود. افرادی که خودپذیری بالایی دارند در برابر انتقاد انعطاف پذیرتر هستند. آنها درک می کنند که اشکالی ندارد که خودشان را بپذیرند و در عین حال برای بهبود مستمر خود تلاش کنند. اما واقعاً خودپذیری چیست؟ و چرا برخی از مردم خودپذیرتر از دیگران هستند؟ چگونه می تواند به شما کمک کند، و چه کاری می توانید برای پرورش بیشتر آن انجام دهید؟ با مجله قهرمان همراه باشید.
خودپذیری چیست؟
پذیرش خود یعنی پذیرش خود و تمام ویژگی های شخصیتی دقیقاً همانطور که هستند. شما آنها را بدون توجه به مثبت یا منفی بودن آنها می پذیرید. این شامل ویژگی های جسمی و روحی شما می شود.
خودپذیری توانایی در آغوش گرفتن و به رسمیت شناختن کامل خود، از جمله نقاط قوت، ضعف، احساسات و تجربیات، بدون قضاوت یا انتقاد ناروا است. این به معنای شناخت و ارزش گذاری ارزش ذاتی خود بدون توجه به دستاوردهای بیرونی، شکست ها یا نظرات دیگران است.
چرا پذیرفتن خود مهم است
پذیرش خود پایه و اساس رشد شخصی و رفاه عاطفی است. با پذیرش هم نقاط قوت و هم ویژگی هایی که برایتان چالش برانگیز است، فضایی برای خودسازی بدون انتقاد از خود ایجاد می کنید. تصدیق پیشرفت خود و تجلیل از ویژگی های مثبت خود، اعتماد به نفس و انعطاف پذیری شما را تقویت می کند.
کشمکش با پذیرش خود اغلب از نپذیرفتن بخش‌هایی از خودمان ناشی می‌شود که می‌خواهیم تغییر دهیم. با این حال، وقتی خود را به طور کامل پذیرفتید، می توانید با مهربانی و بدون قضاوت به این ویژگی ها بپردازید. این خودآگاهی نه تنها باعث رشد می شود، بلکه به شما در ایجاد عادات سالم تر و بهبود رفتارها کمک می کند.
در نهایت، پذیرش خود باعث ایجاد حس آرامش درونی و هوش هیجانی می‌شود و به شما امکان می‌دهد تا چالش‌های زندگی را با وضوح و شفقت بیشتری پشت سر بگذارید.
پذیرش خود چگونه بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد؟
تحقیقات نشان می‌دهد که پذیرش خود برای سلامت روان و رفاه کلی ضروری است. به نظر می رسد شواهد نشان دهنده ارتباط مستقیمی بین سطوح پایین پذیرش خود و بیماری روانی است.
اما راه های دیگری وجود دارد که پذیرش کم خود بر زندگی روزمره، کار، روابط و رفاه شما تأثیر می گذارد. در اینجا پنج مثال آورده شده است:
1. پذیرش خود به شما کمک می کند احساسات خود را کنترل کنید
عدم پذیرش خود می تواند بر بخشی از مغز شما که مسئول کنترل احساسات شما است تأثیر بگذارد . این می تواند منجر به عدم تعادل ذهنی و طغیان های عاطفی در نتیجه افزایش اضطراب، استرس یا خشم شود.
عدم پذیرش خود ظرفیت شما را برای خوشبختی محدود می کند. همچنین بر سلامت روانی و عاطفی شما تأثیر می گذارد. شما را روی جنبه های منفی خود متمرکز می کند و این افکار منفی باعث ایجاد احساسات منفی می شوند.
در مقابل، سطوح بالای خودپذیری با احساسات مثبت بیشتر و رفاه روانی بیشتر مرتبط است. پذیرش خود می تواند خلق و خوی شما را تقویت کند و شما را در برابر اثرات استرس و افسردگی محافظت کند .
2. پذیرش خود به شما کمک می کند خود را ببخشید
یادگیری پذیرش خود به شما کمک می کند کمتر از خود انتقاد کنید. این به شما کمک می کند دیدگاه مثبت، دلسوزانه و متعادل تری نسبت به خود ایجاد کنید.
به گفته دکتر سرینی پیلای از دانشکده پزشکی هاروارد، پذیرش و بخشش دست به دست هم می دهند. او می گوید ناتوانی در پذیرش و بخشیدن خود باعث می شود که به قسمت های مختلف تقسیم شویم.
این دو بخش – یکی که نیاز به بخشش دارد و دیگری که نیاز به بخشش دارد – با یکدیگر در تضاد هستند. خودپذیری می تواند به شما کمک کند شکاف بین آنها را پر کنید و به شما امکان می دهد اشتباهات خود را ببخشید و ادامه دهید.
این برای رفاه شما ضروری است، زیرا تمرکز در گذشته شما را در چرخه افکار و احساسات منفی نگه می دارد.
3. پذیرش خود به شما اعتماد به نفس بیشتری می دهد
پذیرش خود می تواند به شما اعتماد بیشتری نسبت به خودتان بدهد. این به شما کمک می کند درک کنید که ویژگی های منفی درک شده شما، شما یا ارزش شما را تعیین نمی کند.
وقتی اعتماد به نفس دارید، به احتمال زیاد علی رغم ترس هایتان دست به اقدامی می زنید. در مقابل، عدم پذیرش خود می تواند شما را عقب نگه دارد و شما را از رفتن به دنبال رویاهایتان باز دارد.
پذیرش خود به شما کمک می کند تا متوجه شوید که شکست شما را تعریف نمی کند و همیشه یک فرصت یادگیری در مسیر موفقیت است.
همچنین اعتماد به نفس می تواند به شما استقلال بیشتری بدهد. به شما اجازه می دهد بدون نیاز به تایید دیگران برای خود تصمیم بگیرید.
4. پذیرش خود منجر به شفقت به خود می شود
به گفته کریستین نف محقق شفقت به خود، شفقت به خود برای سلامت روانی و عاطفی ما مهمتر از عزت نفس است.
او شفقت به خود را اینگونه توصیف می‌کند که «همان مهربانی و مراقبتی را که به یک دوست خوب می‌کنید به خودتان بدهید». و هرکسی که تلاش می کند خود را بپذیرد، قبول خواهد کرد که ما بدترین دشمنان خودمان هستیم.
پرورش شفقت به خود می تواند به شما کمک کند در هنگام شکست با خود مهربان تر باشید و در مقابل شکست ها مقاوم تر شوید.
5. پذیرش خود به شما کمک می کند خودتان باشید
وقتی خود را قبول ندارید، دائماً سعی می کنید خود واقعی خود را پنهان کنید، سانسور یا سرکوب کنید. این می تواند شما را احساس خستگی کند.
خودپذیری می‌تواند به شما کمک کند بدون نگرانی درباره قضاوت دیگران در مورد خود، واقعی‌تر ظاهر شوید. اساساً، وقتی خودتان را بپذیرید، احساس آزادی می کنید که تمام خودتان باشید.
چگونه خودپذیری را ایجاد می کنید؟
ایجاد خودپذیری شامل پذیرفتن نقاط قوت و نقص خود بدون انتقاد از خود است. با تمرین عشق به خود شروع کنید – ویژگی های مثبت خود را بپذیرید و پیشرفت خود را جشن بگیرید. افکار و قضاوت های منفی را که مانع از پذیرش کامل خود می شوند، کنار بگذارید.
خودآگاهی کلیدی است. ویژگی هایی را که برایتان چالش برانگیز است، بدون اینکه احساساتی مانند شرم یا احساس گناه را به آن متصل کنید، بشناسید. در عوض، با مهربانی و تعهد به رشد شخصی به آنها نزدیک شوید. با گذشت زمان، این طرز فکر به شما کمک می کند تا عادات بهتری بسازید و رفتارها را بهبود ببخشید و در عین حال پذیرش بی قید و شرط خود را تقویت کنید.
خودپذیری و دوران کودکی
تجربیات دوران کودکی نحوه پذیرش خودمان را شکل می دهد. والدین به ما می آموزند که چه چیزی “قابل قبول” است، و اغلب ما را به سرکوب ویژگی هایی که مورد انتقاد قرار می دهند هدایت می کنند. به عنوان مثال، خانواده هایی که خشم را منع می کنند، ممکن است باعث شوند کودکان آن احساسات را طرد کنند.
فرزندپروری انتقادی، یک منتقد درونی قوی و ترس از شکست را پرورش می دهد، در حالی که فرزندپروری دلسوزانه باعث افزایش ارزش خود می شود. وقتی کودکان رفتار مورد انتقاد را با بی کفایتی شخصی یکی می دانند، می تواند مانع پذیرش خود در آینده شود . با این حال، تأیید مراقبان، به پرورش پذیرش بدون قید و شرط خود کمک می کند.
سطح پذیرش خودم چقدر است؟
احتمالاً از قبل می‌دانید که سطح پذیرش خود بالا است یا پایین. اما برای ایده گرفتن، به دوران کودکی خود فکر کنید.
آیا والدین یا مراقبان اصلی شما منفی و انتقادی بودند؟ آیا آنها انتقادات خود را به جای رفتار شما بر شما به عنوان یک شخص متمرکز کردند؟
اگر پاسخ شما به این سؤالات مثبت است، به احتمال زیاد میزان پذیرش شما کم است.
در زیر لیستی از نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد شما ممکن است خود را قبول نداشته باشید:
- شما در تصدیق و صحبت در مورد شکست ها، ضعف ها و ویژگی های منفی خود مشکل دارید.
- شما فاقد عشق به خود هستید و میل عمیقی دارید که فردی غیر از آنچه هستید باشید.
- نگاه شما به زندگی بدون دلیل خاصی منفی است.
- شما تمایل دارید که نسبت به خودتان بیش از حد انتقاد کنید و از هویت خود مطمئن نباشید.
- اگر به طور مرتب یک یا چند مورد از این نشانه ها را تجربه می کنید، احتمالاً خودپذیری پایینی دارید.
مدیتیشن و سایر تمرین‌های تمرکز حواس می‌تواند به شما در ایجاد پذیرش خود در طول زمان کمک کند. این به نوبه خود، بهزیستی ذهنی و عاطفی شما را بهبود می بخشد.
بیایید نگاهی به پنج تمرینی بیندازیم که می توانید روزانه برای ایجاد پذیرش خود انجام دهید.
دوره های پیشنهادی
5 تمرین خودپذیری
پذیرش واقعی خود فقط یک شبه اتفاق نمی افتد. تمرین روزانه و مراقبت از خود می تواند به شما در افزایش تدریجی سطح پذیرش خود در طول زمان کمک کند.
این تمرین های خودپذیری به شما یاد می دهد که چگونه هر روز عشق به خود و پذیرش خود را تمرین کنید:
1. شکرگزاری را تمرین کنید
هر روز سه تا پنج موردی که به خاطر آنها سپاسگزار هستید را یادداشت کنید. این می تواند در ابتدا چالش برانگیز به نظر برسد، به خصوص زمانی که عادت ذهنی تمرکز بر موارد منفی دارید.
اما تمرین شکرگزاری هر روز می‌تواند به شما کمک کند مغزتان را دوباره آموزش دهید تا روی چیزهای مثبت تمرکز کند.
به دنبال خطوط نقره ای هر موقعیت به ظاهر منفی باشید. اگر در کاری شکست خوردید، به خاطر درس هایی که آموخته اید سپاسگزار باشید. به دنبال چیزهایی در مورد عیب های درک شده خود نیز باشید تا از آنها سپاسگزار باشید.
2. افکار منفی خود را مجدداً تنظیم کنید
باورهای منفی صدای منتقد درونی شماست. آنها باعث رنج زیادی می شوند و شما را از رسیدن به خودپذیری بی قید و شرط باز می دارند.
با یادداشت کردن باورهای منفی خود در مورد خود، آنها را مجدداً تنظیم کنید. به عنوان مثال، اگر فکر می کنید برای کاری که در گذشته انجام داده اید، فرد بدی هستید، آن را یادداشت کنید.
هنگامی که فهرست خود را نوشتید، هر عقیده را مرور کنید و آن را مجدداً تنظیم کنید. با به چالش کشیدن هر جمله با پرسیدن از خود شروع کنید: “آیا این درست است؟”
سپس، هر عبارت را با خود گفتاری مثبت بیشتری جایگزین کنید . به عنوان مثال: “من آدم خوبی هستم، اما فقط انسان هستم، بنابراین گاهی اوقات اشتباه می کنم.”
3. سیستم پشتیبانی خود را انتخاب کنید
فهرستی از افرادی که بیشترین زمان را با آنها می گذرانید تهیه کنید. به نحوه صحبت آنها با شما فکر کنید – آیا آنها بیشتر مثبت هستند یا منفی؟
کسانی که عمدتا منفی هستند را شناسایی کنید و از خود بپرسید که آیا می توان زمان کمتری را با آنها سپری کرد؟ شاید حتی بتوانید آنها را به طور کامل از زندگی خود حذف کنید.
این همیشه امکان پذیر نیست، مثلاً در مورد یکی از اعضای نزدیک خانواده. اما سعی کنید تا حد امکان افراد منفی را از زندگی خود حذف کنید. اطراف خود را با افراد مثبتی احاطه کنید که از شما قدردانی می کنند و شما را بالا می برند.
4. مدیتیشن
یک تمرین مدیتیشن منظم می تواند به شما کمک کند از خودگویی منفی خود جدا شوید. این می تواند خلق و خوی شما را بهبود بخشد و به احساسات مثبت بیشتری منجر شود.
هدف مدیتیشن آگاه شدن از آن افکار، مشاهده آنها بدون همذات پنداری با آنهاست.
تمرینات ذهن آگاهی، مانند مدیتیشن، بهزیستی روانی را افزایش می دهد و آرامش درونی را تقویت می کند. این به شما کمک می کند انتقاد از خود را کاهش دهید و تصویر خود را بهبود بخشید.
5. خودتان را ببخشید
بخشش برای اشتباهات و پشیمانی های گذشته گامی اساسی به سوی پذیرش خود است.
از این تمرین خودبخشی برای غلبه بر اشتباهات گذشته استفاده کنید. این به شما یادآوری می کند که شما فقط یک انسان هستید و بهترین کاری را که می توانستید انجام دادید. این به شما کمک می کند پشیمانی را رها کنید و ادامه دهید.
به موقعیت، عمل یا اشتباهی فکر کنید که دوست دارید خود را به خاطر آن ببخشید. هر گونه قضاوت از خود را در رابطه با آن موقعیت شناسایی کنید و آنها را یادداشت کنید.
برای مثال، ممکن است بنویسید: “من نباید X را انجام می دادم. من خیلی احمق هستم.”
بعد، خودتان را به خاطر این باور ببخشید. چیزی مانند این را بنویسید: “من خودم را به خاطر این که فکر می کنم احمق هستم می بخشم. حقیقت این است که …” و جای خالی را پر کنید.
به آنچه ممکن است یک دوست دلسوز به شما بگوید فکر کنید. این می تواند چیزی شبیه به این باشد: “من استرس داشتم زیرا …” یا “آزار می دیدم و تصمیم بدی گرفتم.”
نقل قول های خودپذیری
بنابراین اکنون می دانید که چرا خودپذیری مهم است. اما فقط حرف ما را قبول نکنید. ما برخی از الهام‌بخش‌ترین نقل قول‌های خودپذیری را از برخی از رهبران فکری مورد علاقه‌مان گردآوری کرده‌ایم.
آنها را در جایی ذخیره کنید و هر زمان که در سفر خودپذیری خود به کمی الهام نیاز داشتید به آنها مراجعه کنید.
- «از آنجا که تعلق واقعی تنها زمانی اتفاق می‌افتد که ما خود واقعی و ناقص خود را به جهان معرفی کنیم، احساس تعلق ما هرگز نمی‌تواند از سطح پذیرش خود بیشتر باشد.» – برنه براون، محقق
- “شما می توانید در سراسر کیهان به دنبال کسی بگردید که سزاوارتر از خودتان برای عشق و محبت شما باشد، و آن شخص را در هیچ کجا پیدا نمی کنید. – شارون سالزبرگ، نویسنده
- “از آنجایی که شخص به خود ایمان دارد، سعی نمی کند دیگران را قانع کند، زیرا از خود راضی است، نیازی به تایید دیگران ندارد، زیرا خود را می پذیرد، تمام دنیا او را می پذیرند.” – لائوتسه، فیلسوف
- نمی‌دانم که حتی امروز هم همیشه خودم را دوست دارم یا نه. اما کاری که سال‌ها پیش یاد گرفتم این بود که خودم را ببخشم. برای هر انسانی بسیار مهم است که خودش یا خودش را ببخشد، زیرا اگر زندگی کنی، مرتکب اشتباه می‌شوی – اجتناب‌ناپذیر است. اما وقتی این کار را انجام دادی و اشتباه را دیدی، آن‌وقت خودت را ببخش و بگو: «خب، بهتر است، اگر این کار را می‌دانستم». – مایا آنجلو، شاعر و فعال
- “اغلب، این نیست که تبدیل به یک فرد جدید شوید، بلکه تبدیل شدن به فردی است که قرار بود باشید، و قبلا هستید، اما نمی دانید چگونه باشید.” – هیث ال. باکمستر، نویسنده
عزت نفس در مقابل پذیرش خود
پذیرش خود را با عزت نفس اشتباه نگیرید، اگرچه مردم اغلب این دو اصطلاح را به جای یکدیگر به کار می برند.
عزت نفس ناشی از ارزیابی نقاط قوت ما در مقایسه با دیگران در جنبه های مختلف زندگی ماست. این موارد عبارتند از:
- سلامتی و تندرستی
- پول
- زیبایی
- قدرت
- موفقیت
- مهارت ها و توانایی ها
- اخلاق و اعتقادات
عزت نفس بر اساس ارزش و عزت نفس ما است. بنابراین، نف استدلال می کند که ما را تشویق می کند تا جنبه های منفی خود را نادیده بگیریم یا تحریف کنیم.
او می گوید که تأکید بیش از حد بر عزت نفس بالا می تواند منجر به رفتارهای خودخواهانه، سمی یا خودشیفته شود تا احساس بهتری داشته باشیم.
عزت نفس نیز ضعیف است زیرا به رفتار و دستاوردهای ما بستگی دارد. تکیه بر عزت نفس به تنهایی می تواند پذیرش شکست را دشوارتر کند.
پذیرش خود پیچیده تر و جامع تر از عزت نفس است. هر جنبه ای از خودمان را در بر می گیرد و به ما امکان می دهد خودمان را همان گونه که واقعا هستیم، فراتر از دستاوردهای بیرونی خود ببینیم.
با این حال، عزت نفس پایین نیز می تواند مشکل ساز باشد. پرورش خودپذیری می‌تواند به شما کمک کند تا عزت نفس دقیق‌تر و پایدارتری را تا سطوح سالم ایجاد کنید. دانستن و پذیرش تمام بخش های خود می تواند به شما کمک کند تا از قضاوت کردن و بیش از حد انتقادی نسبت به خودتان دست بردارید.
عزت نفس بسته به شرایط بیرونی در معرض تغییر است. اما خودپذیری طولانی مدت است زیرا به آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد بستگی ندارد.
پذیرش خود می تواند به شما کمک کند حتی زمانی که همه چیز اشتباه می شود، شفقت به خود داشته باشید. این می تواند به شما کمک کند دیدگاهی متعادل و عینی نسبت به خود به عنوان یک شخص داشته باشید.
محتوای مرتبط
