اگر تا به حال خود را در هنگام عصبانیت اشک می بینید، ممکن است از خود بپرسید: “چرا وقتی عصبانی می شوید گریه می کنید؟” در حالی که برخی از مردم هنگام عصبانیت فریاد می زنند و فریاد می زنند، برخی افراد هنگام عصبانیت گریه می کنند. بسته به شرایط، این تجربه می تواند گیج کننده، شرم آور و خسته کننده باشد، بنابراین ممکن است تعجب کنید که چرا این اتفاق می افتد.
بیان خشم در ابتدا میتواند آسانتر باشد، به جای آسیبپذیری که با اعتراف و نشان دادن ناراحتی همراه است. هنگامی که عصبانیت خود را ابراز می کنید، او می گوید که می توانید راحت تر به درد و سایر احساسات زیربنایی که با آن مرتبط است دسترسی پیدا کنید، به همین دلیل است که ممکن است هنگام عصبانیت گریه کنید.
دلایلی که وقتی عصبانی می شوید گریه می کنید
خشم می تواند احساسات زیادی را برانگیزد، از پرخاشگری و منفی نگری گرفته تا غم و اندوه و افسردگی. در زیر برخی از واکنشهای احساسی را که افراد در پاسخ به خشم تجربه میکنند.
پرخاشگری
این می تواند شامل پرخاشگری یا اقدام آشکار، مانند شکستن اشیا یا مشت زدن به دیوار باشد. از طرف دیگر، افراد خشم خود را به طور غیرمستقیم از طریق طعنه ابراز می کنند – این به آنها اجازه می دهد تا انگیزه های پرخاشگرانه خود را به روشی تصعید شده از بین ببرند.
افسردگی و اضطراب
شایع ترین واکنش های هیجانی ثانویه به خشم، افسردگی و اضطراب است. در سنین پایین به ما آموخته اند که خشم خورنده است و وابستگی ها و روابط را تهدید می کند. بنابراین، ما تمام تلاش خود را می کنیم تا از دیگران در برابر خشم خود محافظت کنیم و آن را با احساسات کمتر تهدیدکننده ظاهری، مانند افسردگی و اضطراب جایگزین کنیم. نتیجه این است که ما باید بار این احساسات ناراحت کننده درونی را تحمل کنیم.
دوره های مرتبط
مزایا و معایب گریه کردن وقتی دیوانه هستید
برخی از مزایا و معایب گریه در هنگام عصبانیت:
فواید گریه کردن در هنگام عصبانیت
گریه نوعی خودآرامی است. شما را مجبور می کند نفس خود را تنظیم و کنترل کنید، روی الگوهای دم و بازدم تمرکز کنید و ضربان قلب خود را کاهش دهید تا زمانی که به حالت آرام برگردید.
گاهی اوقات به عنوان اشک های عصبانی از آن یاد می شود، این تمایل به گریه در هنگام عصبانیت می تواند گاهی اوقات به عنوان راهی برای مقابله با احساسات شدیدی باشد که تجربه می کنید.
اشکالی ندارد وقتی عصبانی می شوید گریه کنید. گریه نشانه ضعف نیست؛ بلکه نشان دهنده این است که موقعیت برای شما مهم است و شما احساسات شدیدی نسبت به آن دارید. استفاده از احساسات به عنوان راهنما همیشه مفید است. اشک به شما کمک می کند تا بیشتر در مورد خودتان و تأثیری که این موقعیت روی شما می گذارد درک کنید.
گاهی اوقات مردم اشکهای خود را بهعنوان ناآرامی تجربه میکنند. این می تواند نشان دهد که آنها آگاهی یا بینش کمی نسبت به شدت واکنش های عاطفی خود دارند. اشک می تواند به عنوان یک قطب نما عمل کند و شما را به مناطقی هدایت کند که نیاز به بررسی و پردازش عمیق تر دارند.
⚡مجموعه جامع توسعه فردی: سلاحهای مخفی موفقیت⚡
مضرات گریه کردن در هنگام عصبانیت
وقتی در موقعیتی قرار می گیرید که نمی خواهید دیگران بدانند واقعاً چه احساسی دارید، گریه کردن می تواند مضر باشد. این ممکن است به این دلیل باشد که شما فکر می کنید ممکن است درک آنها از شما را تغییر دهد.
به عنوان مثال، ممکن است فکر کنید که آنها شما را منفی می بینند، فرض می کنند که شما دستکاری می کنید، به این نتیجه می رسند که نمی توانید موقعیت را مدیریت کنید یا احترام خود را نسبت به شما از دست می دهید.
این معایب مربوط به گریه کردن در زمینه دیگران است و باید از شما جدا شود که بتوانید احساسات خود را در یک فضای خصوصی و امن بیان کنید.
وقتی احساس امنیت می کنید باید سعی کنید احساسات خود را در آغوش بگیرید و از آنها استقبال کنید، زیرا آنها معتبر هستند و کلید اطلاعات مهم در مورد نحوه واکنش شما به موقعیت های اطرافتان هستند.
مقابله با گریه وقتی عصبانی می شوید
چند استراتژی که می تواند به شما کمک کند تا با اشک ها و عصبانیت خود به شیوه ای سالم کنار بیایید.
نفس های عمیق بکشید
خشم باعث تغییرات روانی و فیزیولوژیکی در بدن شما می شود، مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و آدرنالین. این تغییرات می تواند واکنش های شما را تسریع کند و توانایی شما را در تصمیم گیری منطقی کاهش دهد.
نفس های عمیق یک راه خوب برای آرام کردن خود است.
خونسردی خود را در جمع حفظ کنید
ممکن است مواقعی پیش بیاید که عصبانی شوید اما نخواهید در اطراف افرادی که با آنها هستید گریه کنید. به عنوان مثال، این ممکن است شامل عدم تمایل به گریه کردن در مقابل یک گروه بزرگ یا در مقابل افرادی باشد که ممکن است وضعیت شما را درک نکنند.
در این مواقع، فقط در صورتی باید به طور موقت اشک های خود را سرکوب کنید که انجام این کار شما را از شرایط نامطلوب موقعیتی که ممکن است منجر به انگ یا سوء تفاهم شود، محافظت کند.
اگر نیاز دارید، به فردی که با او هستید بگویید که میخواهید مکث کنید، موضوع را تغییر دهید یا در حال حاضر در مورد این موضوع صحبت نکنید، اما میخواهید در زمانی دیگر که توانایی بیشتری برای پرداختن به آن دارید، بازگردید. این به طرف مقابل اطمینان می دهد که شما اجتنابی نیستید و همچنین به شما فضایی می دهد تا خودتان را تنظیم کنید.
شما همچنین می توانید سعی کنید افکاری را که باعث اشک شما می شوند تقسیم کنید. به خودتان متعهد شوید که بعداً این احساسات را دوباره مرور خواهید کرد و سپس به کار در دستتان بازگردید.
تجسم در این لحظات می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، تصور کنید افکار خود را به عنوان عکس های کارتونی به تصویر می کشند و تجسم کنید که آنها را به طور ایمن در یک کابینت بایگانی قرار دهید، تا زمان مناسب تری برای بازبینی آنها.
اگر نمی توانید احساسات خود را کنترل کنید، همیشه فرصت دارید که آن را ترک کنید. گاهی اوقات بهتر است خود را از این موقعیت دور کنید، زمانی را برای جمع و جور کردن خود اختصاص دهید و سپس زمانی که کنترل بیشتری بر خود دارید، پاسخ خود را توضیح دهید.
بیشتر بخوانید: جامع ترین محتوای توسعه فردی – راهنمای 0 تا 100 تقویت 11 مهارت زندگی
احساسات خود را رها کنید
وقتی احساس امنیت میکنید – چه با دیگرانی که به آنها اعتماد دارید یا خودتان – باید اشکهایتان را به عنوان نوعی کاتارسیس در آغوش بگیرید . گریه یک ابزار ذاتی برای تنظیم هیجانی است و در لحظاتی که نیاز به تنظیم دارید نباید در برابر آن مقاومت کرد. این یک مکانیسم داخلی برای پردازش و مدیریت احساسات شدید است.
چگونه وقتی عصبانی می شوید گریه را متوقف کنید
البته! در ادامه یک مقاله آموزشی منحصربهفرد و با لحن کاملاً انسانی بر اساس درخواست شما آمده است.
چگونه وقتی خشم گلویت را میفشارد، اشکها را متوقف کنید؟
حتماً برای شما هم پیش آمده؛ در اوج یک بحث داغ، وقتی که تمام وجودتان از عصبانیت میلرزد، ناگهان آن حس آشنا و ناخوشایند را در گلویتان احساس می کنید. چشمانتان سوزش می گیرد و despite all your efforts، اشک ها خودشان را به گوشه چشمانتان می رسانند. شما عصبانی هستید، نه ناراحت، اما گریه در عصبانی دقیقاً همان چیزی است که می خواهید از آن اجتناب کنید. این واکنش کاملاً طبیعی است و دلایل علمی و روانشناختی دارد. خشم و غم، در مغز مسیرهای عصبی مشترکی دارند و گاهی اوقات، اشک واکنشی فیزیولوژیک به سیل هورمون های استرس است. اما خبر خوب این است که می توان این روند را مدیریت کرد. در این مقاله، با چند تکنیک کاربردی آشنا می شویم تا کنترل خود را در این لحظات دشوار باز پس بگیریم.
۱. نفسِ شکست خشم: تکنیک تنفس دیافراگمی
پیش از هر چیزی، روی تنفستان تمرکز کنید. وقتی عصبانی می شویم، تنفس ما سریع و سطحی می شود که همین امر، احساس اضطراب و از دست دادن کنترل را تشدید می کند و می تواند محرک گریه در عصبانی باشد. برای متوقف کردن این چرخه، یک نفس عمیق و آرام از طریق بینی بکشید (تا چهار شماره)، نفس را برای چهار شماره حبس کنید و سپس بسیار آرام و کنترل شده از طریق دهان (تا شش شماره) بازدم کنید. این کار را ۳-۴ بار تکرار کنید. این تکنیک سیستم عصبی را آرام می کند و سیگنال آرامش را به مغز می فرستد و آن میل قوی به گریه در عصبانی را کاهش می دهد.
۲. منحرف کردن ذهن با یک محرک فیزیکی
ذهن شما در حال غرق شدن در طوفان احساسات است. باید آن را به لحظه حال بازگردانید. یک تکنیک ساده و بسیار مؤثر، ایجاد یک حواس پرتی فیزیکی ملایم است:
- نوک انگشتان شست و اشاره خود را به هم فشار دهید.
- یک تکه یخ را در دستتان بگیرید.
- به آرامی روی مچ دستتان تمرکز کنید و نبضتان را احساس کنید.
این کارها بخشی از توجه مغز را از عامل عصبانیت و احساس گریه در عصبانی به یک حس فیزیکی کاملاً متفاوت منتقل می کند.
۳. تغییر حالت فیزیکی بدن
احساسات، خود را در بدن نشان میدهند. قوز کردن، جمع کردن شانه ها و به هم فشردن فک، همه باعث افزایش تنش می شوند. سعی کنید حالتی مقابل این را به خود بگیرید. شانه هایتان را به عقب بدهید، سرتان را بالا بگیرید و پاهایتان را محکم روی زمین بگذارید. این تغییر posture نه تنها به گردش خون و تنفس بهتر کمک می کند، بلکه از نظر روانی نیز احساس قدرت و کنترل بیشتری به شما می دهد و از احساس درماندگی که اغلب محرک گریه در عصبانی است، می کاهد.
۴. به تعویق انداختن اشک ها با یک کلمه کلیدی
به خودتان بگویید: “الان نه. بعداً.” گاهی فقط نیاز دارید به احساسات خود یک مجوز مشروط بدهید. تصدیق کنید که حق دارید عصبانی باشید و حق دارید بخواهید گریه کنید، اما این لحظه، زمان مناسبی برای آن نیست. به خودتان قول دهید که در یک مکان و زمان امن (مثلاً تنها در ماشین یا خانه) به این احساسات رسیدگی خواهید کرد. این تکنیک به شما احساس کنترل می دهد و به شما می آموزد که چگونه گریه در عصبانی را به تاخیر بیندازید تا در موقعیتی مناسب آن را رها کنید.
۵. تمرین پذیرش و مهربانی با خود
در نهایت، به خاطر داشته باشید که گریه کردن نشانه ضعف نیست. اشک ریختن در هنگام خشم، تنها یک واکنش طبیعی بدن شما برای آزاد کردن فشار و هورمون های استرس است. به جای سرزنش خود، این واکنش را بپذیرید. هرچه بیشتر با خود مهربان باشید و بپذیرید که گریه در عصبانی یک پاسخ غیرارادی و انسانی است، اضطراب شما دربارهٔ رخ دادن آن کمتر شده و در نهایت، کنترل بیشتری بر آن خواهید داشت. تسلط بر این مهارت، یک شبه به دست نمی آید، اما با تمرین این تکنیک ها، میآموزید که احساسات قدرتمندتان را هدایت کنید، نه اینکه آنها شما را هدایت کنند.
اگر به دنبال بهره وری و توسعه فردی هستید. مطالب این بخش مخصوص شماست
اعتماد به نفس | خودشناسی | مثبت اندیشی | ارتباط موثر |
انگیزه داشتن | مهارت یادگیری | سپاس گذاری | ایجاد آرامش |
هوش هیجانی | تفکر انتقادی | کاهش استرس | تصمیم گیری |
مدیریت زمان | مقابله با تنبلی | تمرکز | خودسازی |
سولات متداول (FAQ)
این واکنش کاملاً طبیعی و رایج است. خشم و غم در مغز مسیرهای عصبی مشترکی دارند. زمانی که خشم بسیار شدید میشود، سیستم عصبی overload شده و بدن برای تخلیه فشار و هورمونهای استرس از مکانیسمی استفاده میکند که برای آن آمادهتر است: گریه. بنابراین گریه در عصبانی نشانه ضعف نیست، بلکه یک پاسخ فیزیولوژیک به یک هیجان قوی است.
تکنیک تنفس دیافراگمی و ایجاد یک حواس پرتی فیزیکی ملایم (مانند فشار دادن نوک انگشتان به هم یا تمرکز روی حس سردی یک لیوان آب) در کوتاهترین زمان ممکن مؤثر هستند. این تکنیکها بدون جلب توجه دیگران، سیگنال آرامش را به مغز میفرستند و تمرکز شما را از عامل عصبانیت و احساس گریه در عصبانی دور میکنند.
خیر، به شرطی که به معنای “سرکوب همیشگی احساسات” نباشد. هدف این تکنیکها، فقط و فقط به تعویق انداختن واکنش برای رسیدن به یک مکان و زمان امنتر است. مقاله به صراحت بر اهمیتِ “قول دادن به خود برای پردازش این احساسات در فرصتی مناسب” تأکید میکند. سرکوب دائمی احساسات مضر است، اما مدیریت زمان و مکن بروز آنها یک مهارت سالم است.
بهترین کار، پذیرش آن بدون احساس شرمندگی است. میتوانید موقعیت را با آرامش ترک کنید (مثلاً با گفتن “نیاز به یک دقیقه هوا خوردن دارم”). اگر امکان ترک نیست، یک جمله ساده مانند “ببخشید، emotions من کمی بالا آمده” میتواند شرایط را مدیریت کند. به خاطر داشته باشید که گریه در عصبانی یک واکنش انسانی است و پذیرش آن شجاعت میطلبد.
کلید اصلی، تمرین تکنیکها در موقعیتهای کماسترستر و کار روی پذیرش خود است. هرچه بیشتر با این واقعیت که گریه کردن در هنگام خشم یک weakness نیست کنار بیایید، اضطراب شما از رخ دادن آن کاهش مییابد و کنترل بیشتری بر واکنش های خود خواهید داشت.